โรคหืดเป็นโรดที่พบบ่อยในเวชปฏิบัติ เป็นโรคที่มีการอักเสบเรื้อรังของหลอดลมร่วมกับการทำงานของหลอดลมผิดปกติเป็นครั้งคราวหรือแบบเรื้อรังขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคหืด เนื่องจากปัจจุบันมีปัญหาในเวชปฏิบัติในการดูแลรักษาผู้ป่วยโรคหืดยกตัวอย่างเช่น แพทย์ไม่ได้ให้ยาคอร์ติโคสเตียรอยด์ซนิดพ่นสูดแก่ผู้ป่วยโรคหืดในทุกรายที่มีอาก ารต่อเนื่อง ผู้ป่วยบางรายใช้ยาเฉพาะยาพ่นสูดชนิดขยายหลอดลมที่ออกฤทธิ์สั้นเป็นการยาเดี่ยว ทำให้ผู้ป่วยโรดหืดมีอาการกำเริบฉุกเฉินบ่อย เป็นสาเหตุให้ควบคุมอาการโรคหืดไม่ดี ผู้ป่วยบางรายมีอาก ารหืดกำเริบบ่อยจนกระทั่งได้รับยาคอร์ติโคสเตียรอยด์ชนิดรับประทานมากกว่าสามครั้งต่อปี ทำให้เกิดผลข้างเคียงอย่างรุนแรงในระยะยาว นอกจากนี้ในปัจจุบันมีองค์ความรู้ในการบำบัดโรคหืดเพิ่มขึ้นตลอดเวลา ทำให้มีการพัฒนาการบำบัดโรคหืดทุกระดับความรุนแรงเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมในทิศทางที่ดีขึ้น
